Connie Maathuis heeft vandaag precies één jaar een onderhuidse chip. Die NFC-chip is nog niet wat ze ervan verwachtte, maar in de toekomst ziet ze grote mogelijkheden. Zo zou de chip op termijn een bijdrage kunnen leveren aan de private schuldenberg.
Ze werd gefeliciteerd op Twitter met “één jaar die kleine”. Connie Maathuis kon er om lachen. Voor de zekerheid berichtte ze haar volgers dat het niet om een baby ging, maar om een onderhuids geïmplanteerde Near Field Communication (NFC) chip.
Die ‘kleine’ is haar voorlopig weinig dierbaar, want ze geeft net als anderen aan dat de mogelijkheden ervan beperkt zijn. Wel heeft ze haar contactgegevens in de chip geprogrammeerd, zodat die kan worden uitgelezen door Android-telefoons. “Het niet geweldig, maar het opent mooie gesprekken”, aldus Maathuis, die in de financiële sector werkt.
De echte toepassingen liggen in de toekomst. Maathuis gelooft heilig in de techniek. Ze noemt het voorbeeld dat ambulancemedewerkers bij calamiteiten een medisch paspoort van de chip kunnen aflezen. Dat idee is nog steeds vaak te horen, ondanks de stille dood die deze Verichip-toepassing heeft gestorven.
Financiën
Als Maathuis over haar eigen werkterrein praat, wordt ze fanatiek. Ze legt uit waarom de schuldenproblematiek in Nederland een enorm probleem is. Dat probleem zou volgens Maathuis kleiner zijn met vroegsignalering, waarbij potentiële wanbetalers eerder worden opgemerkt en niet meer in aanmerking komen voor bijvoorbeeld leningen.
Tot drie keer toe heeft de Tweede kamer een extra schuldsignaleringssysteem tegengehouden. “Telkens was de privacy daarin de bottleneck”, zegt Maathuis. “Terwijl veel mensen met schulden zelf aangeven er helemaal geen probleem mee te hebben dat er zo’n systeem zou komen. Vaak verzuchten ze: was ik maar in zo’n schuldpreventiesysteem gekomen, dan was het nooit zo ver gekomen”.
Zo’n signaleringssysteem, waarin alle schulden geregistreerd staan, is er niet. Bij het Bureau Kredietregistratie worden alleen hypotheken en leningen geregistreerd en dat voldoet niet, zegt Maathuis. “De achterstand op de huur, zorgpremie, mobiele telefoonabonnementen, energierekening en de fietsenmaker zitten er allemaal niet in.”
Maathuis pleit alsnog voor een nieuw systeem. “Dat moet niet alleen in het belang van schuldeisers zijn, maar zeker ook voor toekomstige wanbetalers. Die kunnen worden behoed voor problemen.”
Chip
Een onderhuidse chip zou bij zo’n systeem eventueel kunnen helpen. Niet dat een chip noodzakelijk is, benadrukt Maathuis, maar ze voorziet sowieso een toekomst waarbij de chip aan veel financiële zaken gekoppeld kan worden. Daarmee zou hij ook weer in haar werkgebied kunnen terugkeren. “Maar dan praat je echt over de verre toekomst. Er moet eerst een goed systeem komen zonder chip. Daarna zien we wel verder.”
Ook moet er allereerst een stukje privacy worden opgeofferd, stelt Maathuis. “Privacy blijkt elke keer weer een struikelblok als we het over schuldenregistratie hebben”, zegt ze.
Ook rondom de chip speelt privacy een grote rol in de discussie. Maathuis merkt op dat het onderwerp de nodige emotie oplevert. “Ik denk echt dat alle baby’s over vijfentwintig jaar een chip krijgen”, zegt ze. “Aan die uitspraak moeten mensen wennen, ik word soms pittig bejegend. Maar we gaan er wel naartoe. Toen we koeien gingen chippen, verklaarde iedereen elkaar voor gek. Nu zien we die gele flapjes niet eens meer.”
