Een nieuwe uitvinding kan binnenkort de ouderwetse pillen onnodig maken. Een ‘revolutionaire’ microchip moet gaan dienen als onderhuidse apotheek.
De chip bevat piepkleine kamertjes met medicijnen. Hij wordt draadloos ‘bestuurd’ door een dokter of de patiënt zelf. Op vooraf ingestelde tijden wordt zo’n kamertje geopend en komt het juiste medicijn vrij.
De medicijnchip werkt dus als reservoir. Met zo’n 1.000 kamertjes kan de microchip tot 16 jaar werken.
Grote voordeel: niemand hoeft meer bang te zijn om medicijnen te vergeten in te nemen. Bovendien kan preciezer de juiste hoeveelheid worden afgegeven, stelt uitvinder Robert Langer.
Ziektes
Langer werkt op het befaamde Massachusetts Institute of Technology (MIT). Hij richtte samen met een collega het bedrijf Microchips Biotech op, dat zich nu richt op de volgende ziektes:
- Diabetes
- Osteoporose (zwakke botten)
- Miltiple Sclerose (MS)
Die drie ziektes zijn slechts een begin. In de toekomst kunnen er meerdere medicijnen in dezelfde chip zitten. “Je kunt letterlijk een apotheek in je lichaam hebben”, zei Langer tegen Vice. De uitvinder is een samenwerking aangegaan met de Israëlische farmaceut-gigant TEVA, dat de chip op de markt gaat brengen.
Microchips Biotech focust zich eigenlijk op een microchip die vruchtbaarheid van vrouwen gaat regelen. Op verzoek van Bill Gates – en met zijn geld – wordt een chip gemaakt die overbevolking moet tegengaan. Over die geboorteregulatiechip zullen we later meer schrijven – schrijf je in voor de Nieuwsbrief of de (gratis) sms-dienst om dat niet te missen.
Gevaren
Dat het medicijnreservoir draadloos wordt bestuurd, is controversieel. Een patiënt legt zijn leven in handen van anderen, zoals een dokter. “Stel je voor wat hackers kunnen doen”, voegt Richard Wordsworth daar aan toe. Hij schreef een master over bio-ethiek en staat niet te springen om een onderhuidse chip.
Wordsworth’s angst is niet helemaal ongegrond. Onderhuidse chips bleken al vaker gemakkelijk te hacken of te besmetten met een virus. Auto’s worden steeds vaker gehackt: op afstand kunnen hackers dan remmen of gas geven. Fiat riep al eens 1,4 miljoen auto’s terug naar de fabrikant omdat ze niet goed beveiligd waren. Hoe kan een onderhuidse chip worden teruggestuurd bij eventuele ‘buggs’?
Volgens Robert Farra, collega van Langer bij het MIT, hoeven we daar echter niet bang voor te zijn. Het instellen van de chip gebeurt met een apparaat dat dicht bij de huid moet zitten. Er kan dus niemand op afstand saboteren, beweert hij.
Meer over de medicijnchip.
De komende tijd gaan we meer schrijven over deze medicijnchip. “Oh, dat wil ik wel lezen”, zul je denken.
- Prima. Schrijf je in voor de nieuwsbrief. “Ho ho”, denk je, “ik wil niet gespamd worden.” Doen we niet. We sturen je af en toe een mailtje met (alleen) het belangrijkste nieuws. Klik hier om je in te schrijven.
- “Ik wil alles lezen.” Je kunt altijd alle artikelen ontvangen per sms (klik hier).
Meer lezen.
Lees hier meer over het onderhuids medicijnreservoir:
- Officiële bericht van het Massachusetts Institute of Technology, waarin Langer vertelt hoe het allemaal begon na het kijken van een documentaire.
- Artikel van de Times of Israel, waarin wordt gesteld dat iedereen ooit de vraag zal krijgen om zo’n chip te nemen.
- Interview van Vice met Robert Langer
Wat gaat er nu gebeuren?
De microchip is in 2011 al getest voor osteoporose. Tijdens die studie werden zeven oudere vrouwen geïmplanteerd met het medicijnreservoir. Ze kregen dezelfde dosis aan medicijnen als met injecties gebeurde. Volgens het MIT gebeurde dat meer consistent en waren er geen bijverschijnselen.
Microchips Biotech is begonnen met andere testen, maar het bericht daarover is van de website verwijderd. We hebben inmiddels contact opgenomen met het bedrijf en zullen zo snel mogelijk schrijven over de nieuwste stand van zaken.
Hey Lies, dank voor je reactie. Er is inderdaad wetenschappelijk onderzoek dat stelt dat elektromagnetische straling niet gezond is. Er wordt momenteel veel geëxperimenteerd met verschillende soorten elektromagnetische velden, verschillende golflengtes, e.d. en onderhuidse chips. Van Stanford University zag ik een onderzoek. Gaan we nog eens induiken, dus blijf ons volgen! Gr.
en wat als je helemaal geen draadloos wilt omdat je er doodziek van wordt? Al die kunstmatige elektromagnetische velden zijn niet gezond! Los daarvan: het stroomverbruik van draadloos overstijgt intussen vliegtuigen en verlichting. We moeten toch besparen>?