Van de allereerste RFID-chip tot de “next big thing” van 2015: alles over de onderhuidse chip in één artikel.
Laatste update: 19 augustus 2015
RFID chip
Terwijl huisdieren al langer werden gechipt, bracht het bedrijf Verichip in 2002 de eerste onderhuidse chip voor mensen op de markt: een Radio Frequency Identification (RFID) chip. Het zou een van de meest controversiële producten van Amerika worden.
Verichip verkocht de RFID chips om deuren mee te openen en zo exclusieve toegang tot bepaalde ruimtes te garanderen. Dat was voor bedrijven met streng beveiligde ruimtes wellicht bruikbaar.
In de toekomst zou het moeten dienen als identificatiesysteem. Iedere chip had een uniek nummer van 16 cijfers. De bedoeling was dat het nummer – dat gelinkt moest worden aan een database met medische gegevens – zou worden afgelezen bij de spoedeisende hulp. Daarmee kon kostbare tijd worden gewonnen, zo redeneerde Tommy Thompson, toenmalig directeur van moederbedrijf Applied Digital Solutions. Het zou er nooit van komen.
Overigens kon er ook met een onderhuidse chip worden betaald. In Nederland gaf een Rotterdamse club zijn VIP-gasten in 2004 de mogelijkheid om met een geïmplanteerde chip de drankjes af te rekenen.
Fout op fout
Critici stelden al snel dat de Verichip inbreuk zou doen op de privacy. Onomstreden is de Verichip nooit meer geworden, integendeel. Toen er onderzoeken naar buiten kwamen die de chip aan kanker linkten, werd de weerstand groter. Kritiek zwengelde aan, aandelen stortten in. Vervolgens werd fout op fout gestapeld. Zo werden Alzheimerpatiënten voorzien van een chip terwijl niet kon worden vastgesteld of ze dat zelf wisten. Na alle negatieve publiciteit veranderde Verichip z’n naam in PositiveID.
In 2010 werd de gehate RFID chip, die na ‘Verichip’ ook meerdere naamswijzigingen onderging, helemaal uit de handel gehaald. Scott Silverman, voormalig CEO van Verichip, probeerde zijn oogappel nieuw leven in te blazen door de chip in borstimplantaten te stoppen, maar zijn nieuwe bedrijf VeriTeQ staat inmiddels aan de rand van de afgrond (lees hier meer). Het verhaal Verichip lijkt definitief over.
NFC chip
Na de RFID-chip kwam er nieuwe technologie: Near Field Communication (NFC), een soort ‘RFID 2.0’. Waar RFID-chips passief zijn en alleen kunnen worden gelezen, kunnen NFC-chips zelf ook een handeling in gang zetten.
In veel smartphones en op pinpassen zit tegenwoordig een NFC-chip, maar die is ook verkrijgbaar als onderhuidse chip. Onderhuids geïmplanteerde NFC-chips kunnen o.a. je auto starten, de voordeur openen, geldzaken regelen en je smartphone aanzetten.
Betalen
Betalen via NFC-technologie in smartphones gaat wellicht een grote vluct nemen. Foto: Tom Purves, Flickr.com.
Het wordt in de praktijk steeds normaler om met NFC-chips in je smartphone te betalen. Verschillende grote partijen als Mastercard, Rabobank, ING en Samsung zijn ermee bezig. Dit proces zou de stap naar ‘onderhuids’ betalen kleiner kunnen maken.
Medisch
Ook de medische wereld is druk bezig. Breinchips kunnen gedachten van verlamde mensen lezen en daarmee robots aansturen. Die robots helpen hen met eten en drinken. Piepkleine chips in pillen kunnen je gezondheid checken of je lichaam screenen op kanker.
Een verlamde man drinkt met behulp van een robot die zijn gedachten oppikt. Foto: youtube screenshot
Een onderhuidse medicijnchip, die automatisch medicijnen afgeeft in het lichaam, zorgt sinds begin 2015 voor hoge verwachtingen. De chip heeft 1.000 medicijnkamertjes, van waaruit de medicijnen in het lichaam worden gestuurd. Het reservoir kan tot 16 jaar meegaan.
Onderhuidse chip met medicijnen
De medicijnchip wordt door een woordvoerder van Teva Pharmaceuticals, dat miljoenen investeert, “the next big thing” in de medische wereld genoemd.De Times of Israel gaat verder. Of je nu voor- of tegenstander bent, iedereen moet eraan wennen dat hij straks door een groot deel van de wereldbevolking wordt gebruikt, stelt de online krant.
Onderhuidse chip met medicijnen. Foto: Microchips Biotech
Voorlopig richt men zich op de behandeling van diabetes, osteoporose en multiple sclerose. Op aanvraag van Bill Gates (en met diens financiële steun) wordt ook gewerkt aan een versie voor geboorteregulatie.
Het grote voordeel van medicijnenaanvoer via een chip? Patiënten hoeven niet meer aan hun medicatie te denken, want die wordt automatisch in de juiste hoeveelheid afgegeven. Dat stelt uitvinder en MIT-wetenschapper Robert Langer.
De hoeveelheid kan door dokters of patiënten draadloos worden veranderd – en daarin schuilt mogelijk een gevaar.
Gevaren
Microchips blijken gemakkelijk te hacken, te clonen of te besmetten met een virus (1) (2). Professor Avi Ruben, hoofd van het Information Security Institute op de John Hopkins Universiteit, legt in een TED-talk uit dat alle elektrische apparaten zwakke plekken zullen blijven hebben. “Alles is te hacken.”
Dat toont aan dat we voorzichtig moeten zijn met de omarming van de medicijnchip, stelt Richard Wordsworth, universitair onderzoeker in bio-ethiek.
Teken van het beest
Voorspellingen dat de hele wereld zal worden gechipt, klinken al jaren. Zo voorzagen Britse onderzoekers dat alle Britten binnen 10 jaar een onderhuidse chip zouden hebben. Negen jaar na hun Report on the Surveillance Society blijkt die voorspelling uit de lucht gegrepen.
Veel mensen blijven argwanend. Christenen zijn bijvoorbeeld al jaren op hun hoede voor het teken van het beest. In een passage van de Bijbel waarin de komst van het beest wordt aangekondigd, staat dat iedereen, klein of groot, arm of rijk, het teken van het beest in de rechterhand of in het voorhoofd zal krijgen – en anders niets kan kopen. De link met een (betaal)chip is gemakkelijk gelegd.
Foto: Myshelle Robinson, Flickr
Tracking
Een andere vrees is dat overheden of grote bedrijven mensen overal kunnen volgen met de onderhuidse chip. De multinational IBM heeft patenten die beschrijven dat zelfs met RFID-tags in kleren of schoenen gedetailleerde ‘tracking’ mogelijk is. Onderhuidse microchips maken dat alleen maar makkelijker, zo is de gedachte.
De angst werd bevestigd door een bizar initiatief uit Saoedi-Arabië. Een investeerder vroeg in Duitsland een patent aan voor de “killer chip”, die terroristen, illegalen en ‘politieke tegenstanders’ zou kunnen volgen. In het zogenoemde ‘Model B’ zat een extra functionaliteit: wanneer een gechipt persoon zich zou ontwikkelen tot een serieuze ‘staatsvijand’, kon hij via een overdosis cyanide op afstand worden vermoord.
Dr. Katherine Albrecht, voormalig onderzoeker aan de Harvard Universiteit, is voortrekker in de strijd tegen de onderhuidse chip. Ze schreef samen met schrijfster Liz McIntyre het boek ‘Spychips’ en is directeur van privacyorganisatie CASPIAN.
Onderhuidse chip in de wereld
Wereldwijd hebben enkele duizenden mensen zich laten chippen. Amal Graafstra is pionier op het gebied van de onderhuidse chip met zijn bedrijf Dangerous Things, dat veelvuldig in het nieuws is.
Een techbedrijf uit Zweden heeft alle internationale media gehaald door hun werknemers (niet gedwongen) te laten chippen. Zij openen iedere dag de deur met hun onderhuidse chip. Dat lijkt vooral een goede publiciteitsstunt.
In Mexico wilden bedrijven hun werknemers echter verplichten zich te laten chippen. Die geluiden werden in Amerika opgevangen, waardoor verschillende staten wetten hebben aangenomen die verplichte ‘chipping’ verbieden.
Onderhuidse chip in Nederland
Extra wetgeving is er in Nederland nooit gekomen omdat de grondwet zou voldoen. Bedrijven zullen werknemers ook niet snel gaan verplichten, stelt hoogleraar Nico van Eijk in het NRC.
Het gebruik van de chip is hier nog kleinschalig. Het is vooral in trek bij hobbyisten en enthousiastelingen. Journalist Rene Schoenmaker heeft een NFC-chip en bedenkt samen met onderzoeksplatform Permanent Beta bruikbare toepassingen. Hij zei recentelijk teleurgesteld te zijn in de mogelijkheden. Martijn Wismeijer kwam in het nieuws omdat hij Bitcoins op een geïmplanteerde chip bewaart. Hij was een tijdje later nog steeds tevreden: “Mijn kat heeft er ook al vijftien jaar eentje. Die zeurt daar toch ook niet over?”
En nu?
Je wilt vast weten wat de toekomst brengt. Ontvang (alleen) het belangrijkste nieuws via de Nieuwsbrief; max. 1 keer per maand. Ben je echt geïnteresseerd? Dan sturen we een linkje van ieder nieuw artikel met de Gratis SMS-dienst.
Tot snel.
